Antykwariat

Półtalar wikariacki - 1741. Mennica: Drezno. Kopicki 11531 R3. Stan: 3-/3. Ładna patyna podkreślająca rysunek. Dobra czytelność i prezencja. Okolicznościowe monety wikariackie były bite w okresie, gdy elektorzy sascy pełnili funkcję wikariuszy rzeszy, to znaczy sprawowali władzę cesarską po śmierci cesarza, a przed wstąpieniem na tron jego następcy.

Półtalar zaślubinowy - 1747. Mennica: Drezno. Kopicki 11546 R3 ( opisany jako gulden ). Stan: 2. Na awersie przewaga połysku, na rewersie połysk na prawie całej powierzchni, piękna szarozłocista patyna. Bardzo dobra prezencja. Moneta wybita na pamiątkę ślubu Marii Józefy (królewny polskiej) z Ludwikiem Delfinem.

1/4 Dukata saskiego - 1740 F.W.ô.F. Mennica: Drezno. Kopicki 11479 R1. Stan: 2-/2. Prawie na całej powierzchni połysk menniczy. Bardzo dobra prezencja. Ładne małe złoto.

Dukat saski - 1763 F.W.ô.F. Mennica: Drezno. Kopicki 11520 R2. Stan: 1-. W tle rzadkie i bardzo drobne mikrouszkodzenia, częściowo delikatna patyna, prawie niezauważalne i bardzo łagodnie gięcie. Piękna prezencja. Wyjątkowo piękny dukat.

Dukat wikariacki - 1741. Mennica: Drezno. Kopicki 11540 R3. Stan: (3+). Resztki połysku w tle, nimimalne pogięcie, prawie niezauważalny ślad po zawieszcze. Dobra prezencja.

Dukat wikariacki - 1745. Mennica: Drezno. Kopicki -, Fb# 2867. Stan: 2/2+. Prawie na całym tle połysk, bardzo nieznaczne i łagodne zgięcie. Bardzo dobra prezencja. Rzadszy dukat wikariacki w bardzo ładnym stanie.

Półtorak koronny - 1753. Mennica: Lipsk. Kopicki 2088 R3. Stan: 1-. Czytelne krzyże na tarczach Pogoni (!), na całej powierzchni piękny połysk menniczy, drobne wady blachy. Piękna prezencja. Rewelacyjny stan zachowania. Rzadka i poszukiwana moneta, a w tym stanie bardzo rzadka.

Półtorak koronny - 1756 EC. Mennica: Lipsk. Kopicki 2090 R4. Stan: 3-. Na awersie i rewersie dość częste na tych monetach niedobicie. Srebrzenie wytarte. Względnie dobra prezencja. Rzadka i poszukiwana moneta.

Trojak koronny - 1754 EC. Popiersie wąskie z naramiennikiem zbroi. Mennica: Lipsk (?). Kopicki 2096 R1 (lecz nie rozróżnia typów popiersia). Stan: 2-. Na awersie zdecydowana przewaga połysku, na rewersie połysk na całej powierzchni tła. Typowy dla tej odmiany płytki rysunek, lecz czytelne nawet najbardziej wypukłe szczegóły. Zdecydowanie rzadki typ trojaka, zwłaszcza w tym stanie. Prawdopodobnie istniał tylko jeden stempel z takim popiersiem. Przytłaczającą większość stanowią trojaki z szerokim popiersiem z rękawem szaty zamiast naramiennika.

Trojak koronny - 1754 EC. Popiersie szerokie z rękawem. Mennica: Lipsk lub jedna z mennic pruskich. Kopicki 2096 R1 (lecz nie rozróżnia typów popiersia). Stan: 2. Na prawie całej powierzchni oryginalne srebrzenie i połysk menniczy. Staranne wybicie. Bardzo dobra prezencja. Pospolitszy typ trojaka, jednak rzadki w tym stanie. Jest bardzo prawdopodobne, że wszystkie trojaki tego typu są pochodzenia pruskiego.

Szóstak koronny - 1753. Sz Oznaczenie nominału pisanymi literami. Mennica: Lipsk. Kopicki 2098 R3, Tyszkiewicz 2. Stan: 2-/3+. Zdecydowana przewaga połysku w tle, staranne bicie, złocista, trochę niejednorodna patyna i drobne wady blachy. Dobra prezencja. Rzadki szóstak z "pisanym" oznaczeniem nominału.

Szóstak koronny - 1753 EC. VI Oznaczenie nominału cyfrą rzymską. Mennica: Lipsk. Kopicki 2099 R4, Tyszkiewicz 2. Stan: 2/2+. Na całym tle połysk menniczy, czysta blacha bez wad, staranne bicie, delikatna złocista patyna. Bardzo dobra prezencja. Szóstak z 1753 roku z oznaczeniem VI jest wbrew pozorom rzadszy od szóstaka z oznaczeniem Sz. Polecamy oferowany tu piękny egzemplarz.

Szóstak koronny - 1754 EC. Wąskie popiersie - jeden z wariantów. Mennica: Lipsk. Kopicki 2100. Stan: 2-. Zdecydowana przewaga połysku w tle. Kilka drobnych, milimetrowych nawarstwień. Bardzo dobra prezencja. Wśród grubszych monet koronnych Augusta III występuje ogromna liczba typów różniących się kształtem popiersia, tarczy i liści palmowych. Jest prawie pewne, że nie istniały dwa oryginalne stemple z takim samym portretem czy tarczą herbową. Podobieństwa między sobą wykazują jedynie "efraimki" bite bezprawnie w mennicach pruskich.

Tymf koronny - 1753 EC. Popiersie z roku 1752. Mennica: Lipsk. Kamiński/Żukowski 785 R6. Stan: (2). Połysk na całej powierzchni. Skaleczenie w tle na prawo od portretu. Mimo skaleczenia dardzo dobra prezencja. Rzadki wariant z awersem z poprzedniego roku.

Tymf koronny - 1753 EC. Mennica: Lipsk. Literatura: Kopicki 2104. Stan: 2-. Połysk lekko stłumiony, czysta blacha, staranne wybicie. Bardzo dobra prezencja. Popiersie typowe dla tego rocznika. Za panowania Augusta III tymf (tynf) i ort miały tę samą wartość i de facto były to dwie nazwy tego samego nominału.

Ort koronny - 1754 EC. Popiersie duże, średnioszerokie, z rękawem - jeden z wariantów. Mennica: Lipsk. Kopicki 2111. Stan: 2-/2. Praktycznie na całej powierzchni piękny połysk menniczy. Jeden z wielu wariantów. Popiersie wąskie z rękawem. Okrągła tarcza, małe litery.

Ort koronny - 1754 EC. Popiersie średnie z rękawem - jeden z wariantów. Mennica: Lipsk. Kopicki 2111. Stan: 2/2-. Prawie na całej powierzchni piękny połysk menniczy. Miejscami bardzo drobne zmatowienia. Jeden z wielu wariantów.

Ort koronny - 1754 EC. Popiersie z naramiennikiem zbroi - jeden z wariantów. Mennica: Lipsk. Kopicki 2111. Stan: 2-/2. Prawie na całej powierzchni piękny połysk menniczy. Bardzo dobra prezencja. Jeden z wielu wariantów. Popiersie z naramiennikiem częściej występuje w roczniku 1755.

Ort koronny - 1755 EC. Popiersie z naramiennikiem zbroi - jeden z wariantów. Mennica: Lipsk. Kopicki 2113. Stan: 2. Prawie na całej powierzchni piękny połysk menniczy. Bardzo dobra prezencja. Jeden z wielu wariantów.

Ort koronny - 1755 EC. Małe szerokie popiersie z naramiennikiem zbroi. Mennica: Lipsk lub jedna z mennic pruskich. Kopicki 2113. Stan: 3-/3. Ładna, delikatna patyna, staranne wybicie. Dobra prezencja. Rzadki wariant z naramiennikiem i bardzo małym szerokim popiersiem. W tabelach skupu z początków panowania Stanisława Augusta "małe główki" figurowały jako osobno wyceniona pozycja. Nie wiadomo jednak jakie dokładnie orty kryły się pod tą nazwą.

Ort koronny - 1755 EC. Szerokie popiersie - "Efraim". Mennica: jedna z mennic pruskich (?). Kopicki 2113. Stan: 2. Prawie na całej powierzchni oryginalne srebrzenie i piękny połysk menniczy. Jedynie na szacie i policzku małe prześwity słabszego srebra. Bardzo staranne bicie, piękna prezencja. Emisje pruskie były bite w zdobytych mennicach saskich, a później także w pruskich. Ilość srebra w tych monetach była stopniowo obniżana. Z czasem, gdy pogłębiał się haos na polskim rynku, coraz mniej dbano o podobieństwo pruskich wyrobów do pięknie bitych pierwowzorów. Dlatego typowe "efraimki" są monetami bardzo niestarannie bitymi. Tu oferujemy egzemplarz o obniżonej zawartości srebra, lecz pięknie zachowany i bardzo starannie wybity. Typ rzadki w tym stanie i w tej jakości wybicia.

Ort koronny - 1755 EC. Szerokie popiersie, szeroka tarcza, małe litery w napisach. Mennica: Lipsk. Kopicki 2113. Stan: 2. Prawie na całej powierzchni oryginalne srebrzenie i piękny połysk menniczy. Bardzo staranne bicie, piękna prezencja. Uwaga: resztki lakieru - wskazane fachowe umycie przed ewentualnym gradingiem. Ciekawy i rzadki wariant z bardzo drobnymi literami w napisie. Piękny egzemplarz!

Ort koronny - 1755 EC. Szerokie popiersie - "Efraim" (?). Mennica: jedna z mennic pruskich (?). Kopicki 2113. Stan: 2. Prawie na całej powierzchni oryginalne srebrzenie i piękny połysk menniczy pod delikatną patyną. Bardzo staranne bicie, piękna prezencja. Emisje pruskie były bite w zdobytych mennicach saskich, a później także w pruskich. Ilość srebra w tych monetach była stopniowo obniżana. Z czasem, gdy pogłębiał się haos na polskim rynku, coraz mniej dbano o podobieństwo pruskich wyrobów do pięknie bitych pierwowzorów. Dlatego typowe "efraimki" są monetami bardzo niestarannie bitymi. Tu oferujemy egzemplarz o lekko obniżonej zawartości srebra, lecz pięknie zachowany i bardzo starannie wybity. Typ rzadki w tym stanie i w tej jakości wybicia.

Ort koronny - 1756 EC. Szerokie, małe popiersie - jeden z wariantów. Mennica: Lipsk. Kopicki 2115. Stan: 2-. Prawie na całej powierzchni połysk menniczy. Bardzo dobra prezencja.

Ort koronny - 1756 EC. Szerokie, małe popiersie - jeden z wariantów. Mennica: Lipsk. Kopicki 2115. Stan: 2-/2. Na całej powierzchni połysk menniczy. Bardzo dobra prezencja.

Ort koronny - 1756. Bez liter EC. Mennica: jedna z mennic pruskich. Kopicki 2114 R2, Tyszkiewicz - nie notuje tego rocznika, rocznik 1753 bez liter 30?. Stan: 2-/2. Prawie na całej powierzchni tła oryginalne srebrzenie i połysk, trochę niestaranne bicie, typowe dla późnych emisji pruskich, jednak bardzo dobra prezencja. Wariant orta z datą 1756 bez literek EC. Tyszkiewicz nie znał tego rocznika, lecz rocznik 1753 wycenia bardzo wysoko. Ocena Kopickiego ewidentnie zaniżona w stosunku do innych monet Augusta III. Jest to typowa późna emisja pruska - niska próba srebra, prymitywny stempel i niestaranne wybicie. Prawdopodobnie wszystkie orty bez liter są pochodzenia pruskiego, tak jak i rzadkie roczniki dwuzłotówek. Tu oferujemy egzemplarz orta w pięknym stanie zachowania. W tym stanie duża rzadkość!

Dwuzłotówka koronna - 1753. 8 gr. Oznaczenie nominału pisanymi literami. Mennica: Lipsk. Kopicki 2118 R2. Stan: 3+. Resztki połysku pod delikatną patyną. Staranne bicie. Bardzo dobra prezencja. Oryginalna ( pełnowartościowa ) emisja. Oryginalne 2-złotówki będące frakcją talara są zdecydowanie rzadkimi monetami. Pospolite są jedynie 2-złotówki pochodzenia pruskiego, a i to tylko późne, "toporne" emisje. Ciekawe i rzadkie są egzemplarze z "pisanym" oznaczeniem nominału. Stylistycznie tworzą one jedną serię z szóstakami oznaczanymi Sz oraz połówkami szóstaka 1/2 Sz.

Dwuzłotówka koronna - 1753. Starany rysunek i wybicie - prawdopodobnie bardzo wczesna emisja pruska. Mennica: Lipsk (?). Stan: 2-/3+. Prawie na całej powierzchni srebrzenie i połysk menniczy, lekko złocisty odcień. Bardzo dobra prezencja. Sądząc z wagi, staranności wykonania stempli i starannego wybicia, jest to bardzo wczesna emisja pruska, wybita prawdopodobnie w zajętej mennicy lipskiej. Rzadka. Pospolite są jedynie prymitywne późne 2-złotówki pochodzenia pruskiego.

Dwuzłotówka koronna - 1753. Starany rysunek - prawdopodobnie wczesna emisja pruska. Mennica: Lipsk (?). Stan: 3. Resztki połysku. Miejscami ciemne nawarstwienia. Dobra prezencja. Sądząc z wagi, staranności wykonania stempli i starannego wybicia, jest to wczesna emisja pruska, wybita prawdopodobnie w zajętej mennicy lipskiej. Rzadka. Pospolite są jedynie późne 2-złotówki pochodzenia pruskiego.

Półtalar koronny - 1754 EDC. Jeden z wariantów popiersia i tarczy herbowej. Mennica: Lipsk. Kopicki 2129 R5, Tyszkiewicz 20. Stan: 3. Ładna delikatna patyna. Staranne bicie. Bardzo dobra prezencja. Rzadki i ładny półtalar.

Talar koronny - 1754 EDC. Jeden z wariantów popiersia i tarczy herbowej. Mennica: Lipsk. Kopicki 2134 R1. Stan: 2+. Mocne wybicie - czytelne loki nad uchem i krzyże na tarczy górnej Pogoni. Lekko złocisty połysk menniczy na całej powierzchni. Piękna prezencja. Wspaniały stan zachowania. Słowa zachęty są tu zbędne. Zalecane oględziny w naturze!

Talar koronny - 1755 EDC. Jeden z wariantów popiersia i tarczy herbowej. Mennica: Lipsk. Kopicki 2137 R1. Stan: 3. Małe - około 1 mm - wyłuszczenie na awersie. Delikatna patyna. Staranne bicie. Dobra prezencja.

Szeląg gdański - 1753 WR. Czyste srebro. Kopicki 7717 R5, CNG 400-Ib. Stan: 2/2-. Prawie na całej powierzchni piękny połysk pod delikatną patyną. Piękna prezencja. Rzadka i atrakcyjna próba.

Szeląg gdański - 1761 REOE. Czyste srebro. Kopicki 7724 R5, CNG 402-IIb. Stan: 2-/3+. Przewaga połysku pod delikatną patyną. Bardzo dobra prezencja. Rzadka i atrakcyjna próba.

Szeląg gdański - 1761 REOE. Kopicki 7722 R2, CNG 402-II. Stan: 2-. Czytelne najbardziej wypukłe szczegóły, równe tłoczenie, jednolita brązowa patyna. Bardzo dobra prezencja.

Szóstak gdański - 1760 REOE. Kopicki 7746 R2. Stan: 3+/2-. Prawie na całej powierzchni oryginalne srebrzenie z połyskiem menniczym. Na krawędzi mała wada blacghy. Bardzo dobra prezencja. Dość rzadka moneta w ładnym stanie zachowania.

Szóstak gdański - 1763 R - OE. Brak litery E pod tarczą herbową. Mennica: jedna z mennic pruskich (?). Kopicki -, CNG -, 27 GGN 273 ten egzemplarz. Stan: 3+/2-. Prawie na całej powierzchni tła oryginalne srebrzenie, płytkie i niestaranne bicie. Dość dobra prezencja. Bardzo rzadka odmiana, dotychczas znana z tego jednego egzemplarza. Prawdopodobnie jest to odmiana pruskiego pochodzenia, jak można sądzić z dość niskiej próby srebra i niestarannego bicia typowego dla późnych efraimków. Duża rzadkość, być może unikat.

Ort gdański - 1760 REOE. Duży wieniec na rewersie. Kopicki 7769 R2, CNG-420-IIa. Stan: 3+. Przewaga połysku w tle, bardzo delikatna patyna, trochę zbyt słabe wybicie, ale z zachowaniem pełnej cytelności. Dobra prezencja.

1/12 Talara - 1763 F.W.ôF. Mennica: Drezno. Kopicki 11551 R. Stan: 2+. Piękny połysk menniczy na całej powierzchni, delikatna złocista patyna, minimalna końcówka blachy. Piękna prezencja. Pospolita monetam lecz nieprzeciętny stan zachowania.

Talar - 1763 St / F.W.ôF. Mennica: Drezno. Kopicki 11559. Stan: 3. Bardzo ładna patyna podkreślająca rysunek. Bardzo dobra prezencja. Jeden z kilku wariantów.

Talar - 1767 EDC. Mennica: Drezno. Kopicki 11600 R2. Stan: 2/2+. Połysk na całej powierzchni tła, delikatna złocista patyna. Piękna prezencja. Zdecydowanie ponadprzeciętny stan zachowania.

Talar - 1768 EDC. Mennica: Drezno. Kopicki 11601 R2. Stan: 3+. Resztki połysku pod patyną. Dobra prezencja.

Szóstak próbny - 1766 FS. Mennica: Kraków. Plage 1, Kopicki 2285 R7, Berezowski 232 80 zł, Tyszkiewicz 35, H.Czapski 3071 R4. Od roku 1765 konsekwentnie wprowadzano w Polsce reformę walutową. Uniwersał ogłaszający wprowadzenie do obiegu nowych nominałów srebrnych ukazał się 10 lutego 1766 roku. Stare monety miały pozostać w obiegu tylko do początków września...

Szeląg bez daty. Monogram mały. Mennica: Kraków. Plage 4, Kopicki 2157 R8, Berezowski 1 ? ( ca ), Tyszkiewicz 50?, H.Czapski 5348 R8. Stan: 3+. Mocne i równe wybicie, piękna ciemnozielona lekko błyszcząca patyna, bardzo dobra prezencja. Bardzo rzadka moneta; przez niektórych uważana za próbną. Wysokie notowania we wszystkich katalogach. Plage notuje dwa typy bez daty: z małym monogramem i skupionymi napisami na rewersie oraz z dużym monogramem i rozsuniętymi napisami na rewersie. Tu oferujemy ten pierwszy typ.

Grosz miedziany - 1765 g. Wieniec z podwójnych i potrójnych listków, bez jagódek. Mennica: Kraków. Plage 25. Stan: 2-. Jasnobrązowa gładka patyna, staranne bicie. Bardzo dobra prezencja. Istnieje co najmniej 20 typów groszy z roku 1765. Niektóre z nich mogą być pochodzenia pruskiego. Żaden z dotychczas opublikowanych katalogów nie zawiera szczegółowych ocen rzadkości poszczególnych typów.

Grosz miedziany - 1767 G. Duży monogram pod płaską koroną. Wieniec z podwójnych i potrójnych listków, bez jagódek. Mennica: Kraków. Plage 90. Stan: 2-/3+. Ciemnobrązowa patyna, staranne bicie. Bardzo dobra prezencja. Istnieje co najmniej 26 typów groszy z roku 1767. Niektóre z nich mogą być pochodzenia pruskiego. Żaden z dotychczas opublikowanych katalogów nie zawiera szczegółowych ocen rzadkości poszczególnych typów.

Grosz miedziany - 1772 g. Długie końce gałązek w wieńcu. Mennica: Warszawa. Plage 104, Tyszkiewicz 1,5. Stan: 2/2-. Przewaga połysku pod delikatna czerwonobrązową patyną, nieznaczne zanieczyszczenia blachy. Bardzo dobra prezencja. Rzadszy rocznik. Jeden z dwóch wariantów występujących w tym roczniku.

Grosz miedziany - 1783 EB Długie końce gałązek w wieńcu. Mennica: Warszawa. Plage 121. Stan: 3+. Dobrze czytelne perełki na obręczach koron, ciemnobrązowa trochę niejednolita patyna. Dobra prezencja.

Grosz miedziany - 1787 EB. "GROSZ Z MIEDZI KRAIOWEY". Mennica: Warszawa. Plage 128 , Kopicki 2218 R4, Berezowski 73 - 10zł, Tyszkiewicz 6. Stan: 3. Częściowo czytelne perełki na obręczach koron, dość mocne i równe wybicie, piękna ciemnozielona lekko błyszcząca patyna. Dobra prezencja. Grosze z takim napisem wyemitowano w niewielkich nakładach w latach 1786, 1787 i 1788. Były to emisje okolicznościowe, mające upamiętnić fakt wydobycia w Polsce miedzi. Z podobnym mapisem wybito także trojaki oraz niezwykle rzadkie półgrosze. Są to monety lubiane i chętnie włączane do zbiorów. Spośród groszy najrzadszy jest rocznik 1786 (Berezowski 15 zł), rocznik 1787 niewiele ustępuje rzadkością poprzedniemu. Tylko ostatni rocznik - 1788, choć też dość rzadki, jest jesnak od poprzednich znacznie częściej spotykany.

Grosz miedziany - 1790 EB. Mennica: Warszawa. Plage 132. Stan: 2-. Czytelne perełki na obu koronach, małe skaleczenie na awwersie, ładna ciemna patyna. Bardzo dobra prezencja.